سیرت اولیاء

داستان اصحاب کهف، بیانگر ارزش ایمان به یگانگی الله متعال و پلید بودن کفر و شرک است. آنها ۳۰۹ سال به حکم الله جل جلاله، به خواب رفتند در واقع این خواب نعمت و آرامشی از جانب ذات باریتعالی برای اولیاء اش بود آنها به محض ورود به داخل غار آرامش را احساس نمودند.
غار اصحاب کهف، در قریه ای بنام «رجیب» در حومه جنوب امان، پایتخت اردن قرار دارد.

اصحاب کهف، جوانانی که به پروردگار خویش ایمان داشتند

جریان و رخداد این قصه، مربوط به روزگاران طولانی و صدها سال (پیش) بود. با این وصف در طول تاریخ و در مبارزه‌ی مداوم بین ایمان و کفر این داستان به شیوه‌های مختلف بیان شده است. امّا گذشته از همه چیز این امر به روشنی بیانگر قدرت بی‌انتهای پروردگار است و میان معجزه‌ی الهی در دنیای بشری و حقیقت زنده کردن انسان‌ها در روز رستاخیز و حضوردرمحضرپروردگار ارتباط ایجاد می‌کند.

ادامهاصحاب کهف

محبوب صمدانی، مجدّد الف ثانی رحمه الله فرموده‌‌اند: بدانند که در هر صد سال، مجدّدی آمده است. چنانچه بیهقی و ابی‌‌درداء از ابی‌‌هریره رضی الله عنه و او از جناب آن سرور صلی الله علیه و سلم روایت کرده است که فرمودند:‍‍‌ «اِنَّ اللهَ یَبْعَثُ لِهَذِهِ الْاُمَّهِ عَلَی رَاْسِ مِائَهِ سَنَهٍ مَنْ یُجَدِّدُ لَهَا دِیْنَهَا» [هر آیینه خداوند برای این امت بر سر هر صد سال ، کسی را مبعوث می­ کند که دین او را تجدید کند. سنن ابی داود، ج۴، ص۱۰۹]. امّا مجدّد مائه با مجدّد الف تفاوت دارد، چنانچه در میان مائه و الف، فرق است، میان مجدّدان این‌‌ها نیز همان اندازه فرق است، بلکه بیشتر از آن و مجدّد، کسی است که در طول آن مدّت هر چه از فیوضات به امّت می‌‌رسد، به وسیله او می‌‌رسد، اگر چه اقطاب و اوتاد آن وقت و بدلا و نجبا باشند. [مکتوبات حضرت امام ربّانی، دفتر دوم، حصّه ششم، مکتوب ۴، ص ۲۱]

ادامهدر اثبات مجدّد الف ثانی

اگر چه آداب مطلب گذشته نیز در کسب فیض از باطن مشایخ تأثیر دارد، لیکن مراعات این آداب در حصول مقصود تأثیر کاملتر و تمام‌تری دارد. این فصل نیز دارای شروط و منهیّاتی است که نخست به ذکر شروط و سپس منهیّات آن می‌پردازیم.

اعتقاد به تفرّد شیخ در تربیت و ارشاد

مرید صادق باید چنین معتقد باشد که شیخ او، مربّی شایسته و مرشد مطلق اوست و غیر وی هیچ احدی شایستگی ارشاد و راهنمایی و توانایی رفع اشکال و عقده‌گشایی را ندارد. سعادت دینی و دنیوی و کرامت صوری و معنوی بسته به متابعت و ملازمت اوست و محرومیّت ابدی و خسران سرمدی موقوف به جدایی و دوری از اوست. مردود او، مردود حقّ و مقبول او مقبول مطلق است، ولی اگر بر خلاف این اعتقاد داشته باشد و دیگری را در طریق ارشاد مقابل او یا کاملتر از او تصوّر نماید، رابطه‌ی الفت و محبّت ضعیف می‌شود و به این سبب گفتار و کردار و تصرّفات شیخ در باطن او تأثیری نمی‌گذارد؛ زیرا تأثیر گفتار و کردار شیخ در باطن مرید به واسطه‌ی غلبه‌ی محبّت و ارادت است.

ادامهدر آداب صحبت مشایخ به حسب معنی

ابتدا به بیان شروط و سپس محذورات آن می‌پردازیم.

با ادب و تواضع در مجلس شیخ نشستن

هنگامی که به مجلس شیخ وارد می‌شود، باید پایین‌ترین جا را برای نشستن برگزیند و ادّعای تقدّم و برتری بر اصحاب را هرگز در سر نپروراند. وقتی باطن وی از این‌گونه ادّعاها پاک باشد، هر جا که بنشیند جایز است. اگر یکی از برادران بنا بر تواضع و فروتنی، او را بر خود مقدّم دارد مراعات وی را قبول کند و در تأخّر مبالغه نکند و اگر شیخ او را بر خود یا بر بعضی از اصحاب بزرگ خود به تقدّم امر کند، بدون درنگ اطاعت نموده و آنجا که اشاره کند، بنشیند هر چند که وی لیاقت و شایستگی آن را نداشته باشد. باید همیشه در مجلس شیخ، بلکه همه جا بر دو زانوی ادب نشسته و اعضای خود را از حرکات اضافی باز دارد.

ادامهدر آداب صحبت مشایخ طریقت به حسب ظاهر

ایشان در سال ۱۳۰۶هجری شمسی، در روستای بزنجرد اسلامی، منطقه باخرز دیده به جهان گشود. قبل از تولدشان، درویشی که به روستا آمده بودند به الهام پروردگار به مادرش مژده می دهد که فرزندی حامله است که ان شاء الله از اولیاءالله خواهد بود. پدرشان رمضانعلی بخشنده از مریدان مرحوم خلیفه پایند بلوچ[از خلفای حضرت محمدقیّوم ولی قدس الله سره] رحمه الله بودند.

در سنین کودکی در مسجد در مکتب خانه روستا قرآن کریم، پنج کتاب، دیوان حافظ، احکام فردی عبادات را فرا گرفتند. چون در آن زمان، منطقه در فقر شدید بسر می­برد و زمینه برای تحصیل مساعد نبود، ایشان نیز مانند اکثر فرزندان آن دیار به کمک و همکاری پدرشان برای امرار معاش پرداختند.

مدتی بعد زمانی که تقریباً ۱۹سال سن داشتند با دیگر اعضای خانواده به نیل­آباد از توابع شهرستان تربت­جام مهاجرت می کنند و به شغل کشاورزی مشغول می ­شوند. چند سال بعد با دختری از خانواده­ای متدین و سادات ازدواج می­ کنند.

ادامهزندگینامه مجذوب الهی، مستغرق بحر لایتناهی، حضرت حاج خلیفه عبدالصمد بخشنده رحمه الله

حضرت مولانا غوث محمّد نقشبندی مجدّدی ـ قدّس سرّه  ـ در کتاب حجه السّالکین برای علائم پیر کامل و مکمّل ده شرط بیان نموده است، آنرا بطور مختصر در اینجا ذکر می‌نمائیم:

۱- مهمترین آن این است که ظاهرش به اتباع کمال متابعت حضرت رسول اکرم ـ صلّی الله علیه و سلّم ـ آراسته باشد و باطنش از ما سوی الله خلاص باشد.

۲- مداومت نمودن بر ذکر و مشغول شدن به خداوند پاک و امید از حق تعالی و روگردانی از خلق.

۳- آنکه سلسله از پیغمبر ـ علیه الصلوه و السّلام ـ و پیران کبار به او رسیده باشد.

۴- آنکه از پیر کامل مکمّل اجازت داشته باشد.

۵- آنکه فنای نفس و فنای قلب را حاصل کرده باشد.

ادامهعلامات و نشانه های پیر کامل و مکمّل

أُولَئِکَ الَّذِینَ هَدَى اللهُ فَبِهُدَاهُمُ اقْتَدِهْ

گفت پیغمبر که حق فرموده است             مـن نگنجم در خـم بالا و پست

در دل مؤمـن بگنـجم ای عجـب               گر مرا جویی در آن دل ها طلب

پاک و منزّه است خداوندی که انسان را خلق کرد و امانتی بس بزرگ به او سپرد؛ امانتی که آسمان ها و زمین از قبول آن سرباز زدند و این امانت الهی، چیزی جز عشق و محبت و بندگی نبود. عشق و محبتی که نهایت آن رسیدن به مقام و مرتبه «یُحِبُّهُمْ وَیُحِبُّونَهُ» است و این مقام و مرتبه ای است که اولیاءالله و پرچمداران دین با اتباع از سنّت پاک سیّدالمرسلین صلوات الله و سلام علیه به آن نایل آمده و هر کدام از این بزرگواران عمر مبارک خویش را صرف شناساندن عشق و محبت الهی در پرتو سنت های نورانی سرور دو عالم حضرت محمدمصطفی صلی الله علیه و سلّم به خلق الله نموده اند.

در این مسئولیت عظیم حضرات خواجگان طریقه عالیه نقشبندیه نه تنها سهم بسزایی در پروراندن عشق و محبت ذات باری تعالی در دل بندگان او داشته اند، بلکه با تربیت انسانهایی آزاده و خداجو و محبوبانی بی­بدیل، نقش مضاعفی را در این وظیفه ی خطیر آسمانی به دوش کشیده­ اند. آنان چراغ هایی را در اقصی نقاط دنیا برافروخته­ اند که تا سالیان­ سال نور آن روشنگر و هدایتگر مردم به صراط مستقیم بوده و خواهند بود.

ادامهزندگینامه عالم ربانی، خادم الاولیاء، حاج خلیفه مولوی شمس الحق برزگر رحمه الله

از مالک بن دینار درباره ی چگونگی توبه کردنش پرسیدند، در جواب چنین گفت:

من از پاسبانان حکومتی و غرق تباهی باده نوشی بودم. کنیزکی گران بها خریدم که سخت در زندگی من به بهترین وضع قرار گرفت و برای من دختری آورد که شیفته اش شدم. چون دخترک زمین خیزه می کرد، محبت او در دلم افزون شد. دخترک به من انس گرفت و من به او. هرگاه جام و باده مقابل خود می نهادم، می آمد و آن را می کشید و روی جامه ام می ریخت. چون دخترک دو ساله شد، مُرد و اندوه مرگش مرا دل افسرده و جگر سوخته ساخت.

شب جمعه ای که شب نیمه ی شعبان بود، سیاه مست از باده نوشی خوابم برد، بدون آن که نماز عشاء بگزارم. در خواب چنان دیدم که بر صور دمیده و رستخیز بر پای شد؛ گورها شکافته و خلایق محشور شدند و من هم در آن میانه بودم. ناگاه صدایی از پشت سر خویش شنیدم، برگشتم. اژدهایی سیاه و کبود چشم که بسیار بزرگ بود، دهان گشوده آهنگ من داشت. من ترسان و هراسان شروع به گریز از مقابل او کردم و اژدها هم چنان در پی من بود.

میان راه به پیرمردی خوشبو و خوش جامه رسیدم. بر او سلام دادم، پاسخ داد. گفتم: ای شیخ! مرا از این اژدها پناه بده که خدایت پناه دهد!

ادامهتوبه مالک بن دینار

بسم الله الرحمن الرحیم

حاج حیدر آخوند، فرزند ملا محمّد قلی، در سال ۱۲۹۷ هـ . ش در روستای کوچک «نظرخانی» در خانواده ای مؤمن و دیندار به دنیا آمد. ملا محمّد قلی(رح) مردی خدا جو و خدمتگذار بوده و در بین جامعه آن زمان، از احترام و جایگاه شایسته ای برخوردار بود. وی فرزندش حاج حیدر آخوند را در همان دوران کودکی، جهت فراگیری علوم شرعی نزد «بیک مراد ایشان» در روستای سلطانعلی برد.

ادامهمختصری از زندگینامه حضرت حاج خلیفه حیدر آخوند نظر خانی(رح)

بسم الله الرحّمن الرّحیم

رِجَالٌ صَدَقُوْا مَا عَاهَدو اللهَ عَلَیْهِ فَمنْهُمْ مَّنْ قَضی نَحْبَه وَ مِنْهُمْ مَنْ یَّنْتَظِرُ وَ ما بَدَّلُوْا تَبْدِیْلاً

«در میان مؤمنان مردانی هستند که با خدا به راستی وفا کرده اند در پیمانی که با او بسته اند، برخی پیمان خود را به سر برده اند و برخی نیز در انتظارند. آنان هیچگونه تغییر و تبدیلی در عهد و پیمان خود نداده اند».

هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق

ثبت است بر جریده عالم دوام ما

آن عارف فقید، فرزانه نجیب، مقبول کاملان، مرحم دل های دردمندان، مجدّد زمان، محبوب رحمان، حضرت محمّد مظهر نقشبندی مجدّدی(رح) ابن حضرت محمّد قیّوم صاحب(رح) می باشد که در بهار ۱۳۱۸ هـ . ش مطابق با ۱۳۵۹ هـ . ق، در بیتی پر از معنویت و فیض و رحمت الهی و مرکز عرفان و سوز و عشق خدایی در قریه رباط اولیا ولسـوالی پرچمن  ـ ولایت فراه ـ افغانستان پا به عرصه وجود نهادند و در اوایل کودکی (زمستان ۱۳۲۳ هـ . ش) در حالی که شش سال بیشتر نداشتند، پدر بزرگوارشان را که هنوز بیش از ۴۵ بهار از زندگیشان نمی گذشت، از دست دادند. پس از آن زیر سایه حضرت محمّد معصوم صاحب(رح) تربیت یافته و دست بیعت به دست مبارکشان داده و مراتب سیر و سلوک را تا «مراقبه احدیّت» در محضر ایشان طی نمودند. همچنان در آن ایام به تحصیـلات علوم دینی نزد اسـاتید و علمای شریعت مانند: جناب آخوند ضیاءالدین و جناب آخوند خلیفه عبدالله پرداختند، تا اینکه حضرت شاه صاحب در سن ۷۴ سالگی در سال ۱۳۳۵هـ.ش رحلت نمودند و فرزند خَلَف الرشید ایشان یعنی حضرت حاجی محمّدیوسف صاحب(رح) بنا به فرمایش قبلی پدرشان به منصب ارشاد طلاب و سالکان راه خدا نشستند.  

ادامهزندگینامه معدن العلم و الحلم، صاحب التقوی، حضرت حاجی محمدمظهر نقشبندی مجددی(رح)

حاج مقصود آخوند یزدانی(رح)، فرزند آتا قاری آخوند(رح) در سال ۱۳۱۱ هـ . ش در روستای باغلِق در یک خانواده کاملاً مذهبی و عرفانی دیده به جهان گشود. این بزرگوار از همان آغاز کودکی، دارای هوش و ذکاوت و ادب خاصی بود. این امر و نیز خصلت و فطرت پاکش، باعث شد که در میان همسالان خود متمایز گردد. خانواده و بزرگان قوم نیز برای وی احترام ویژه ای قائل بودند.

ادامهخلاصه ای از زندگانی حضرت حاج خلیفه مقصود آخوند یزدانی(رح)